Η Πράσινη Επανάσταση αναφέρεται στη δραματική αύξηση της παραγωγής θερμίδων των τροφίμων που συμβαίνει με τις ακόλουθες εξελίξεις: I) επιλεκτική εκτροφή καλλιεργειών υψηλής απόδοσης, οι οποίες επίσης εμφανίζουν πρόσθετη αντοχή σε κοινές ασθένειες. ii) ευρεία χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων. iii) μηχανοποίηση συγκομιδής καλλιεργειών. Ξεκινώντας τη δεκαετία του 1940, η Πράσινη Επανάσταση ξεπέρασε με επιτυχία τους εξελισσόμενους λιμούς σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες και επέτρεψε σημαντικές αυξήσεις πληθυσμού παγκοσμίως.
Η μεγάλης κλίμακας βιομηχανική γεωργία έχει μειώσει σημαντικά το κόστος παραγωγής τροφίμων, οδηγώντας σε κοινά οικονομικά οφέλη για τους καταναλωτές και τις μεγάλες εταιρείες. Η επιστημονική πρόοδος στη γενετική μηχανική, μαζί με στοχευμένες επενδύσεις από τη βιομηχανία, έχει ενισχύσει περαιτέρω την παραγωγικότητα των καλλιεργειών μέσω της χρήσης γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (ΓΤΟ). Η κύρια χρήση των ΓΤΟ ήταν να παρέχει στις καλλιέργειες τροφίμων ανθεκτικότητα σε τοξικές χημικές ουσίες, οι οποίες στη συνέχεια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόληψη της ανάπτυξης ανταγωνιστικών ζιζανίων. Αυτές οι τοξικές χημικές ουσίες (παρασιτοκτόνα) εφαρμόζονται ελεύθερα στα χωράφια των καλλιεργειών, μέχρι τη στιγμή που ορισμένα από τα ζιζάνια αποκτήσουν τα ίδια προστατευτικά γονίδια. Στη συνέχεια, οι καλλιέργειες τροφίμων απαιτούν περαιτέρω γενετική τροποποίηση για να αντισταθούν σε νεότερα φυτοφάρμακα στα οποία τα ζιζάνια είναι ευαίσθητα, τουλάχιστον για ένα χρονικό διάστημα. Μια άλλη κυβέρνηση που επέτρεψε τη χρήση ΓΤΟ ήταν ο περιορισμός της βιωσιμότητας των σπόρων που παράγονται από τις «ιδιόκτητες» καλλιέργειες. Η εκτεταμένη μόλυνση όλων των γεωργικών εκτάσεων με τα τοξικά φυτοφάρμακα θέτει ανταγωνιστικό μειονέκτημα για τη βιολογική γεωργία, ωστόσο η απόφαση για χρήση τροποποιημένων γενετικά τροποποιημένων σπόρων δημιουργεί μια εξάρτηση από τη βιομηχανία και τον κίνδυνο διαρκούς οικονομικής κατάχρησης.
Όχι μόνο μπορεί να υπάρξει εκτεταμένη μόλυνση από φυτοφάρμακα σε άλλες γεωργικές εκτάσεις, αλλά ίχνη των τοξινών μπορεί σύντομα να εμφανιστούν σε ζώα βοσκής, οικόσιτα ζώα και ανθρώπους. Είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό το γεγονός ότι τα φυτοφάρμακα μπορούν τώρα να ανιχνευθούν εύκολα στο αίμα του ομφάλιου λώρου των νεογέννητων βρεφών καθώς και στο δημοτικό πόσιμο νερό.
Η χρήση λιπασμάτων έχει επίσης ένα μειονέκτημα στο ότι το μόνο σχετικό κριτήριο επιτυχίας είναι η συνολική παραγωγικότητα σε θερμίδες. Εκτός από τα θρεπτικά συστατικά που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη, πολλά είδη φυτών υπό φυσικές συνθήκες θα παράγουν δευτερογενείς μεταβολίτες χωρίς εμφανή σημαντικό όφελος για το φυτό, αλλά με σημαντικό όφελος για τα ζώα και τον άνθρωπο. Σε αυτήν την κατηγορία εντάσσονται διάφορες βιταμίνες και μια ποικιλία από ιχνοστοιχεία. Τα επίπεδά τους σε φυτά που καλλιεργούνται σε βαριά γονιμοποιημένα εδάφη είναι σημαντικά χαμηλότερα από ό,τι σε καλλιέργειες βιολογικής καλλιέργειας. Η συνέπεια της έλλειψης πολλών τροφίμων σε διάφορα μικροθρεπτικά συστατικά δεν έχει αντιμετωπιστεί ρεαλιστικά ούτε από τη βιομηχανία ούτε από την κυβέρνηση.
Αν και συμβάλλει σε ένα μη υγιεινό περιβάλλον, η γεωργία έχει επίσης πληγεί από τη βιομηχανική ρύπανση από την εξόρυξη, τη μεταποίηση και τη διάθεση απορριμμάτων. Αντί να συντηρούν και να προάγουν την ανάπτυξη των φυτών, ορισμένες πηγές νερού άρδευσης θεωρούνται πλέον ως η αιτία της καθυστερημένης ανάπτυξης. Σχετικά μεγάλες ποσότητες τοξικού νερού έχουν πλέον απομονωθεί ως για πάντα άχρηστο για άρδευση.
Για να σημειωθεί πρόοδος, οι ακούσιες πρακτικές που οδηγούν σε μη βιώσιμη γεωργία πρέπει να αντικατασταθούν από μια πιο αιτιολογημένη και λογική προσέγγιση. Οι παρακάτω τρεις τομείς είναι πολύ σημαντικοί. I) Μειώστε τη χρήση φυτοφαρμάκων και αντ’ αυτού βασιστείτε στη φυσική αλληλεπίδραση ανταγωνιστικών ζωντανών οργανισμών για την επινόηση μη τοξικών μεθόδων για την προώθηση της ανάπτυξης των καλλιεργειών τροφίμων. ii) Μειώστε τη χρήση λιπασμάτων περιορισμένων σε θρεπτικά συστατικά και εξασφαλίστε τη διαθεσιμότητα στο έδαφος μιας πλήρους σειράς μικροθρεπτικών συστατικών και ιχνοστοιχείων. iii) Αυξήστε την κινητική δραστηριότητα του νερού που χρησιμοποιείται για την υποστήριξη της ανάπτυξης των φυτών και εφαρμόστε την ίδια αρχή ενεργοποίησης του νερού για να βοηθήσετε στην απολύμανση των άχρηστων επί του παρόντος αποθεμάτων νερού. Κάθε προσέγγιση θα περιγραφεί εν συντομία:
1. Ο ιστός της ζωής περιλαμβάνει διαδραστικές εξαρτήσεις και ανταγωνισμούς μεταξύ διαφόρων οργανισμών. Η μειωμένη παραγωγή τροφής μπορεί να προκύψει από την υπερβολική ανάπτυξη συγκεκριμένων μικροοργανισμών που μπορούν να προκαλέσουν άμεση ζημιά σε μια τροφή ή σε ανταγωνιστικά φυτά, όπως τα ζιζάνια, που μπορεί να έχουν καλύτερη απόδοση από την τροφή. Η απάντηση και στα δύο ζητήματα είναι να κατανοήσουμε τη βιολογία και τους φυσικούς θηρευτές του παραβατικού είδους. Στη συνέχεια, μπορούν να επινοηθούν προσπάθειες για τη μείωση της σχετικής απόδοσης αυτών των φυσικών αρπακτικών, έτσι ώστε το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα να επιστρέψει στις καλλιέργειες τροφίμων. Μια βασική αρχή είναι ότι το πλεονέκτημα θα πάει σε όποιο είδος έχει την καλύτερη εναλλακτική οδό κυτταρικής ενέργειας (ACE), καθώς αυτή η οδός φαίνεται να παρέχει μια κάπως καθολική άμυνα έναντι πολλών παθογόνων. Η οδός του ΜΕΑ εκφράζεται ως μια δυναμική δραστηριότητα του νερού μέσα στα ζωντανά κύτταρα και στα λουτρά. Η δυναμική δραστηριότητα ορίζεται ως KELEA (κινητική ενέργεια που περιορίζει την ηλεκτροστατική έλξη). Μπορεί να μεταδοθεί στις καλλιέργειες μέσω της χρήσης ενεργοποιημένου νερού KELEA ή δυνητικά να προσελκύεται απευθείας στο φυτό από το περιβάλλον. Η σκοπιμότητα της πρώτης προσέγγισης με ρύζι και ζαχαροκάλαμο έχει αποδειχθεί και δημοσιευτεί, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη προσπάθειες για την ανάπτυξη της δεύτερης προσέγγισης.
2. Η αναπλήρωση των υπεργονιμοποιημένων αγρών με ιχνοστοιχεία και με χημικές ουσίες που απαιτούνται για μικροθρεπτικά συστατικά μπορεί να επιτευχθεί χρησιμοποιώντας ποικίλα προϊόντα όπως χουμικά/φουλβικά οξέα και ποικίλη φυσική βλάστηση, που δεν καλλιεργούνται επί του παρόντος με λιπάσματα, αντίστοιχα. Η δυνατότητα χρήσης του Kudzu ως πηγής του τελευταίου αξίζει να εξεταστεί.
3. Η χρησιμότητα του ενεργοποιημένου νερού KELEA για την ενίσχυση της παραγωγικότητας των καλλιεργειών τροφίμων εκτείνεται πολύ πέρα από το ζήτημα της αύξησης της άμυνας έναντι των μολυσματικών παραγόντων. Το KELEA προσθέτει στη συνολική παραγωγικότητα των φυτών, συμπεριλαμβανομένης σε ορισμένες περιπτώσεις καθυστερημένης γήρανσης. Μπορεί επίσης να παρατείνει σημαντικά τη διάρκεια ζωής των συγκομισμένων φυτών. Το άλλο πιθανό όφελος της ενεργοποίησης του νερού KELEA είναι ότι χαλαρώνει τους διαμοριακούς δεσμούς υδρογόνου που οδηγούν στην αποκόλληση πολλών τοξικών χημικών ουσιών από τα μόρια του νερού, έτσι ώστε οι χημικές ουσίες να μπορούν να αφαιρεθούν πιο εύκολα.
Οι μέθοδοι ενεργοποίησης του νερού και των φυτών KELEA επιδιώκονται ενεργά για τον προσδιορισμό αυτών που είναι οι καταλληλότερες για διάφορες εφαρμογές. Ουσιαστικά, οι μέθοδοι είναι φθηνές και σχετικά εύκολες στην εφαρμογή τους, ακόμη και σε περιβάλλοντα μεγάλης κλίμακας. Το εγχείρημα έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των κατασκευαστών λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων και καλλιεργειών ΓΤΟ. Είναι επίσης ακατάλληλο να περιορίζεται η προσπάθεια από εμπορικές οντότητες που επιθυμούν να επωφεληθούν από μια επείγουσα ανθρωπιστική ανάγκη. Το τεράστιο εύρος του πεδίου είναι πέρα από αυτό μιας και μόνο φιλανθρωπικής οργάνωσης. Ωστόσο, η κατανομή της ευθύνης για ένα κοινό έργο δεν ενδιαφέρει αυτούς τους οργανισμούς, καθώς βασίζονται σε μοναδικά θέματα για να προσελκύσουν αποκλειστικά αφοσιωμένους δωρητές. Η πηγή χρηματοδότησης για την υλοποίηση αυτών των μελετών πρέπει να εκτυπωθεί πρόσφατα από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, ουσιαστικά ως φόρος κεφαλαίου στο νόμισμα.