Προκειμένου να δημιουργηθεί μια γαστρονομική αμερικανική βάση, το φυτό από το οποίο προέρχεται πρέπει να προέρχεται από κοντά στο σπίτι. Για το λόγο αυτό, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η πατάτα από την οποία παρασκευάζονται οι τηγανιτές πατάτες δημιουργήθηκε για πρώτη φορά από τους γείτονές μας στη Νότια Αμερική. Η ιρλανδική πατάτα δημιουργήθηκε για πρώτη φορά στα βουνά των Άνδεων για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Η ιρλανδική πατάτα είναι η πιο κοινή πατάτα είναι η Αμερική. Διαφορετικά γνωστή ως «λευκή» πατάτα, η ιρλανδική πατάτα είναι πολύ διαφορετική από τη γλυκοπατάτα.
Λατρεύω τις πατάτες σε όλες τις μορφές, ωστόσο, θα σας πω τα πάντα για τον Ιρλανδό φίλο μας. Η πατάτα είναι η πιο ευρέως καλλιεργούμενη καλλιέργεια κονδύλων στον κόσμο και βρίσκεται μόλις στην τέταρτη θέση ως η μεγαλύτερη καλλιέργεια τροφίμων. Η πατάτα μπορεί να αγοραστεί φρέσκια, κατεψυγμένη ή στιγμιαία, αλλά προτιμώ τη φρέσκια. Οι τρόποι παρασκευής μιας πατάτας φαίνονται ατελείωτοι. Το έχω περιορίσει στα τρία αγαπημένα μου. πολτοποιημένα, ψημένα και τηγανητά. Όπως και στο τηγανητό, είμαι αφοσιωμένος θαυμαστής των χρυσών καμάρων.
Η αγαπημένη μου μορφή πατάτας, και το αγαπημένο μου φαγητό όλων των εποχών, θα έπρεπε να είναι ο πουρές πατάτας. Για να φτιάξετε καλό πουρέ, πρέπει να χρησιμοποιήσετε φρέσκες πατάτες, ποτέ κατεψυγμένες. Δεδομένου ότι οι πατάτες καλλιεργούνται στο έδαφος, το πλύσιμο τους πριν το μαγείρεμα είναι απαραίτητο. Μπορείτε να επιλέξετε να διατηρήσετε το δέρμα ή να χρησιμοποιήσετε έναν αποφλοιωτή για να αφαιρέσετε το δέρμα πριν το ψιλοκόψετε και το βάλετε σε μια κατσαρόλα με βραστό νερό. Το χρονοδιάγραμμα είναι το κλειδί για τον καλό πουρέ πατάτας, δεν μπορείτε να τους αφήσετε στο νερό για πολλή ώρα ή όχι για αρκετή ώρα.
Αν τα αφήσετε για πολύ καιρό, θα κολλήσουν πολύ και μπορεί ακόμη και να κολλήσουν στην οροφή του στόματός σας. Ωστόσο, αν τα βγάλετε από το νερό πολύ νωρίς, θα έχετε ανόρεξα κομμάτια στις πατάτες σας. Όταν αφεθούν στον σωστό χρόνο και ψηθούν στην τέλεια θερμοκρασία, ο πουρές πατάτας σας θα είναι κρεμώδης και νόστιμος.
Αν και ο πουρές πατάτας είναι το προσωπικό μου αγαπημένο, οι ψητές πατάτες είναι η πιο δημοφιλής μορφή στην Αμερική. Υπάρχει κάτι σχετικά με την ποικιλία των καρυκευμάτων και τον τρόπο που μπορείτε να μεταμορφώσετε τη γεύση κάθε φορά που τρώτε ένα που λατρεύουν οι Αμερικανοί. Στη χώρα της επιλογής, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι μας αρέσει να επιλέγουμε και το φαγητό μας. Εφόσον οι Αμερικανοί τρώνε πατάτες σε ένα στα τρία γεύματα τουλάχιστον την ημέρα, υποθέτω ότι πρέπει να μάθω να τις ανακατεύω λίγο. Η ψητή πατάτα είναι αυτονόητη, το μόνο που χρειάζεται είναι να της ανοίξετε μερικές τρύπες με ένα πιρούνι και να μπει στο φούρνο.
Όταν το βγάλετε από το φούρνο, έχετε την επιλογή σας από βούτυρο, κρέμα γάλακτος, σχοινόπρασο, κομμάτια μπέικον ή οτιδήποτε φανταστείτε να προσθέσετε σε αυτό. Ως Αμερικανός, θα καταναλώνετε πάνω από 126 κιλά πατάτες ετησίως, οπότε μπορείτε να το κάνετε και ενδιαφέρον.
Δεν τίθεται θέμα. Η Αμερική λατρεύει τις τηγανιτές πατάτες. Τα λατρεύουμε σκέτα, καρυκευμένα και τυρώδη. Θα τα πάρουμε σε οποιοδήποτε σχήμα, μας αρέσουν ίσια, σγουρά, τσαλακωμένα και βάφλα. Όποια και αν είναι η προτίμησή σας, υπάρχει ένα τηγανητό τηγανητό για εσάς. Τηγανητά και τραγανά, διαφέρουμε ακόμη και με τα καρυκεύματα που τα βουτάμε. Προκαλώ οποιονδήποτε Αμερικανό να περάσει από μια πόλη στην Αμερική χωρίς να μπορεί να βρει τηγανητές πατάτες κάπου.
Είναι εκπληκτικό να πιστεύουμε ότι κάτι που έχει τόσο καλή γεύση, προέρχεται από κάτι που είναι τόσο καλό για εμάς. Οι πατάτες έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C και κάλιο, για να μην αναφέρουμε μια εξαιρετική πηγή φυτικών ινών. Η Αμερική βρήκε με κάποιο τρόπο έναν τρόπο να φτιάξει πρόχειρο φαγητό από λαχανικό. Δεν τίθεται θέμα γιατί το αγαπημένο λαχανικό της Αμερικής είναι η πατάτα, ανεξάρτητα από το πώς την κόβετε σε φέτες.